پاسدار شهید محمدرضا (صادق) رؤیایی. بهشهر، بانه کردستان

مدتی، مسئول پخش لوازم مورد نیاز بین مستمندان بود. با این­كه حقوق كمی می‌گرفت، نصف آن را به #نیازمندان می‌­داد. یك روز به او گفتم: پسرم! داماد من دو سال است كه به اسارت در آمده است. خب، مقداری از این لوازم را به منزل آن­ها ببر. او دو فرزند دارد. به من گفت: پدر! آن­ها محتاج نیستند؛ چراكه مادرشان معلم است.» خیلی به #بیت‌المال حساس بود.

بیشتر وقت‌ها #کردستان بود. آخرش هم #منافقین شهیدش کردند.